Sedacja wziewna

Gaz rozweselający to popularna nazwa mieszaniny dwóch gazów: tlenu i podtlenku azotu. Podając je w odpowiednich proporcjach uzyskujemy efekt zniesienia niepokoju, strachu oraz wyciszenie pacjenta. Podtlenek uspokaja dziecko i sprawia, że chętniej wypełnia polecenia lekarza. Ponadto, podtlenek azotu, wykazuje także delikatne działanie znieczulające, co ułatwia wykonanie koniecznych zabiegów. Dziecko pozostaje w ciągłym kontakcie z lekarzem – jest to bardzo ważne z punktu widzenia bezpieczeństwa pacjenta. Jedynym przeciwwskazaniem do sedacji wziewnej u dzieci jest niedrożność nosa. Sedacja oprócz przypadków lęku i stresu jest metodą zalecaną dla dzieci nadpobudliwych, z wymiotami na tle nerwowym, z padaczką i astmą (zmniejsza ryzyko napadu spowodowanego stresem).

Z czasem, można stopniowo odstępować od stosowania gazu, używając go tylko na określoną część zabiegu (np. na czas podawania znieczulenia). Dzieci, które oswoiły się z leczeniem, nabrały zaufania do lekarza, często nie potrzebują już podawania podtlenku.

W nielicznych przypadkach ze względu na wcześniejsze negatywne doświadczenia pacjenta lub wiek poniżej 3r.ż zastosowanie sedacji wziewnej może nie dać pożądanych efektów. W takim przypadku konieczne będą kolejne wizyty adaptacyjne lub zabieg w znieczuleniu ogólnym.

Kiedy rodzic po raz pierwszy pojawia się z dzieckiem w naszej klinice przeprowadzamy wizytę adaptacyjną. Mały Pacjent zaznajamia się z nowym miejscem, poznaje lekarza i asystentkę. Na tej wizycie wypełniana jest ankieta o stanie zdrowia oraz przeprowadzany jest wywiad lekarski z rodzicem i dzieckiem. Na pierwszej wizycie przeprowadzamy przegląd jamy ustnej, wypełniamy diagram zębowy oraz na jego podstawie omawiamy potrzeby lecznicze. Tylko w wyjątkowych sytuacjach (silny ból, zagrożenie zdrowia ogólnego dziecka) podejmujemy próbę leczenia. Lekarz dobiera odpowiedni rozmiar maseczki, która jest dodatkowo zapachowa. Pracą domową rodziców jest ćwiczenie z dzieckiem zakładania maseczki na nos oraz oddychania przez nią z zamkniętą buzią. Z doświadczenia wiemy, że próby leczenia dzieci które wcześniej nie korzystały z sedacji kończą się niepowodzeniem z powodu braku akceptacji maseczki. Na kolejnej wizycie maseczka podłączana jest do aparatu sedacyjnego. Sam gaz jest bezwonny, ale dziecko czuje przyjemny zapach wcześniej wybranej maseczki. Wprowadzenie w stan sedacji następuje po około 5 minutach oddychania przez nos. Podtlenek azotu ma delikatne działanie znieczulające, natomiast w przypadku głębokich ubytków lub leczenia endodontycznego (kanałowego) podawane jest dodatkowo znieczulenie metodą komputerową. Pod koniec zabiegu dziecko oddycha czystym tlenem, dzięki któremu po paru minutach gaz rozweselający przestaje działać.