Zapalenie miazgi

Zapalenie miazgi zęba (inaczej pulpitis) stanowi reakcję obronną organizmu na potencjalnie uszkadzające bodźce, która ma miejsce w unerwionej tkance szczelnie wypełniającej komorę zęba. Najczęściej dochodzi do niego w wyniku zaawansowanej próchnicy (gdy bakterie przedostaną się do wnętrza zęba), urazów mechanicznych zęba (np. złamania korony), bądź wielokrotnej ingerencji stomatologicznej przy danym zębie.

Etapy, objawy i leczenie zapalenia miazgi

1. Pierwsza faza trwa na ogół trzy dni. Pacjenci odczuwają wówczas niewielki, sporadyczny ból podczas spożywania produktów słodkich, gorących czy bardzo zimnych. Zapalenie miazgi na tym etapie w większości przypadków uda się zahamować wdrażając odpowiednie leczenie zachowawcze. W tej sytuacji, stomatolog usuwa bakterie próchnicotwórcze z ubytku i zakłada w zębie stałe wypełnienie.
2. Druga faza choroby to moment, w którym dochodzi do ostrego zapalenia miazgi. Wówczas pojawia się pulsujący, przeszywający ból zęba, nasilający się zwłaszcza w nocy. Chory ząb wykazuje również ciągłą nadwrażliwość na bodźce mechaniczne (dotyk), termiczne (skrajne temperatury jedzenia) oraz chemiczne (jedzenie słodkie i kwaśne). Jest to etap nieodwracalny, w którym wdraża się leczenie endodontyczne w celu całkowitego usunięcia zakażonej miazgi.
3. W trzeciej fazie choroby dochodzi do martwicy miazgi. Etap ten początkowo nie daje żadnych objawów bólowych. Ząb z czasem staje się po prostu sino-niebieskawy i traci połysk. Gdy martwa tkanka ulegnie rozkładowi, tworzy się natomiast zgorzel. Wówczas, bakterie odpowiedzialne za taki stan rzeczy mogą przedostać się do krwioobiegu i drogą tą przenosić się do dalszych partii organizmu powodując chociażby zapalenie mięśnia sercowego, ropień mózgu czy nawet sepsę. W przypadku martwicy miazgi jedynym możliwym leczeniem jest ekstrakcja zęba.