Wypełnienie
Wypełnienie, a inaczej mówiąc popularna plomba, stanowi metodę leczenia zębów uszkodzonych przez próchnicę. Wypełnienie ubytku, a więc dziury w zębie, pozwala przywrócić pierwotne funkcje oraz prawidłowy kształt zębom. Wypełnienie pozwala zamknąć przestrzenie zęba, do których mogą dostać się bakterie oraz zabezpiecza go przed dalszą próchnicą.
Rodzaje wypełnień:
- Złote – są przygotowywane na zamówienie w laboratorium, a następnie, już podczas wizyty w gabinecie stomatologicznym montowane w uszkodzonym zębie za pomocą cementu. Są bardzo dobrze tolerowane przez tkanki dziąseł, a ich trwałość szacuje się nawet na ponad 20 lat, przez co uznawane są za jeden z najlepszych materiałów do wypełnienia ubytku. Mankamentem tego rodzaju wypełnień jest jednak wysoka cena, długotrwałe leczenie oraz estetyka – złote wypełnienia wyróżniają się bowiem na tle naturalnych, białych zębów.
- Srebrne (amalgamatowe) – najtańszy, a niegdyś najbardziej popularny rodzaj wypełnień. Ich trwałość szacuje się nawet na 40 lat. Amalgamat jest stopem rtęci, srebra, miedzi, cyny i niekiedy cynku, a ze względu na występowanie tego pierwszego pierwiastka, przez wielu uznawany jest za niebezpieczny dla zdrowia. Wypełnienia z amalgamatu cechują się małą estetyką ze względu na wyróżniający się na tle naturalnych zębów ciemny kolor. Z uwagi na powyższe, wypełnień amalgamatowych nie stosuje się już w prywatnych gabinetach stomatologicznych. Są natomiast w pełni refundowane i w dalszym ciągu wykorzystywane w leczeniu na NFZ w przypadku tylnych zębów (począwszy od „czwórek”) u osób dorosłych. Wypełnień amalgamatowych nie stosuje się u dzieci, osób zmagających się z chorobami nerek oraz u kobiet w ciąży. W przypadku tej ostatniej grupy, świadczenie na NFZ obejmuje kompozytowe wypełnienie.
- Kompozytowe – a dokładniej z tworzywa sztucznego jakim jest żywica kompozytowa. Obecnie stanowią najpopularniejszy rodzaj wypełnień ze względu na bardzo wysoką estetykę – ich barwa dopasowana jest bowiem do koloru zębów. Składniki wypełnienia kompozytowego są mieszane i umieszczane bezpośrednio w miejscu ubytku, a następnie utwardzane za pomocą lampy polimeryzacyjnej. Wypełnienia kompozytowe, w przypadku leczenia na NFZ są refundowane wyłącznie w przypadku dzieci (do 18 roku życia), kobiet w ciąży oraz ubytków zębów przednich (od jedynki do trójki) u osób dorosłych. Trwałość żywicy kompozytowej wynosi około 10 lat. Wypełnienia kompozytowe mają to do siebie, że z czasem mogą pękać, z racji czego nie stosuje się ich w przypadku rozległych ubytków próchniczych. Mankamentem jest również fakt, że mogą ulegać przebarwieniom na skutek picia herbaty, kawy czy palenia papierosów. Ich trwałość wynosi około 10 lat.
- Kompomerowe – to połączenie kompozytu z glasjonomerem. Wypełnienie to zawiera w sobie jony fluoru, które stopniowo uwalniają się, tym samym zapewniając zębom dodatkową ochronę przed próchnicą. Z tego względu najczęściej używa się ich w przypadku zębów mlecznych, które posiadają dosyć wysokie ryzyko próchnicy, oraz w okolicy szyjek zębów. Wypełnienia kompomerowe występują w wersji białej oraz w wielu dodatkowych wariantach kolorystycznych (wówczas są z dodatkiem brokatu). Te ostatnie (tzw. twinky star) dedykowane są dzieciom. Mankamentem kompomerów jest podatność na ścieranie.
- Glasjonomerowe – są kruche i porowate, przez co są mało odporne na ścieranie. Ich zaletą jest natomiast zawartość fluoru, który podobnie jak w wypełnieniach kompomerowych stopniowo uwalnia się. Glasjonomery najczęściej są używane w celu wypełnień ubytków z zębach mlecznych oraz jako podkład do odbudowy zęba pod koronę protetyczną.
- Porcelanowe – czyli tzw. wypełnienie typu Inlay i Onlay. Podobnie jak wypełnienia złote, przygotowuje się je na zamówienie w laboratorium, a następnie, już podczas wizyty w gabinecie dentystycznym umieszcza się je za pomocą cementu w uszkodzonym zębie. Wypełnienie porcelanowe cechują się odpornością na przebarwienia oraz wysoką estetyką ze względu na fakt, że ich kolor dopasowuje się do barwy zębów. Zazwyczaj wykorzystywane są w przypadku bardzo dużych ubytków próchniczych. Kosztem zbliżone są do wypełnień złotych.