Suchy zębodół

Suchy zębodół, zwany również pustym zębodołem bądź poekstrakcyjnym zapaleniem zębodołu, to jedno z możliwych powikłań po wyrwaniu zęba stałego. Mówimy o nim wówczas, gdy po usunięciu zęba, w powstałej w zębodole ranie nie pojawia się skrzep bądź zostaje on rozpuszczony lub nieumyślnie wypłukany. Pusty zębodół, pozbawiony naturalnej osłony organizmu w postaci skrzepu, stanowi zaburzenie procesu gojenia rany i jest oznaką wystąpienia lokalnego zakażenia.

Przypadłość ta dotyka około 2-4% Pacjentów w wieku 20-40 lat, szczególnie podatną grupę stanowią kobiety po 40-tym roku życia. Suchy zębodół pojawia się najczęściej w wyniku ekstrakcji zębów trzonowych dolnych.  

Suchy zębodół – przyczyny wystąpienia

Najczęstszą przyczynę wystąpienia suchego zębodołu stanowią nieumyślne błędy powstałe w wyniku niestosowania się do zaleceń stomatologa tuż po zabiegu ekstrakcji. Wśród nich wymienić można:

• intensywne płukanie jamy ustnej;
• zbyt mocne szczotkowanie zębów w okolicy miejsca ekstrakcji;
• spożywanie gorących posiłków i napojów;
• spożywanie twardych i ostrych pokarmów;
• palenie tytoniu.

Pozostałe przyczyny niezwiązane z błędami Pacjentów:

• infekcje i procesy zapalne jamy ustnej mające miejsce przed zabiegiem ekstrakcji;
• choroby takie jak miażdżyca, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, awitaminoza (niedobór witamin K, D, C i B), niedożywienie czy nowotwory organizmu;
• problemy z krzepnięciem krwi (hemofilia);
• stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych;
• błędy powstałe w trakcie zabiegu ekstrakcji takie jak pozostawienie resztek usuwanego zęba, wypełnienia bądź kamienia nazębnego w zębodole;
• znieczulenie w trakcie ekstrakcji.

Objawy suchego zębodołu

Pierwsze objawy pojawiają się zwykle po 2-4 dniach od zabiegu ekstrakcji zęba. Wówczas, w ranie po usuniętym zębie można dostrzec szaro-brunatną masę o bardzo nieprzyjemnym zapachu. Zdarza się również, że w miejscu tym prześwituje kość zębodołu lub resztki usuniętego zęba. Najbardziej dokuczliwym objawem jest jednak bardzo silny, pulsujący i promieniujący do skroni, ucha czy oczodołu ból. Dziąsło w miejscu rany powstałej po ekstrakcji zęba jest obrzmiałe i bardzo wrażliwe na dotyk, a okoliczne węzły chłonne znacznie powiększone. Oprócz nieprzyjemnego zapachu z ust, Pacjent może odczuwać zaburzenia smaku. Suchemu zębodołowi może również towarzyszyć podwyższona temperatura oraz ogólne uczucie osłabienia. 

Leczenie suchego zębodołu

W przypadku wystąpienia dolegliwości bólowych chwilową ulgę mogą przynieść tabletki przeciwbólowe, jednak wymagana jest również jak najszybsza wizyta u stomatologa, który przeprowadzał zabieg ekstrakcji zęba. Nieleczony suchy zębodół może bowiem doprowadzić do zapalenia kości czy powstania ropnia. Leczenie suchego zębodołu polega na wyłyżeczkowaniu rozpadłego skrzepu z zębodołu bądź usunięciu pozostawionych odłamków zęba oraz oczyszczeniu rany za pomocą roztworu soli fizjologicznej bądź wodorowęglanu sodu. Następnie, stomatolog aplikuje w oczyszczony zębodół środek o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym oraz zabezpiecza ranę specjalnym opatrunkiem. Jeżeli doszło do bakteryjnego zakażenia zębodołu, równolegle wdrażana jest odpowiednia antybiotykoterapia. Stomatolog może również zalecić stosowanie specjalnych płukanek do ust z chloroheksydyną. W celu pobudzenia gojenia zębodołu, lekarz może również zastosować ozonoterapię bądź terapię laserem biostymulującym. Leczenie suchego zębodołu trwa przeważnie 1-3 tygodnie. Czas ten w dużej mierze zależy od przestrzegania przez Pacjenta wszystkich zaleceń stomatologa.

Suchy zębodół – jak zapobiegać?

Aby zapobiec powstaniu suchego zębodołu, należy bezwzględnie przestrzegać wszystkich zaleceń stomatologa tuż po zabiegu ekstrakcji zęba. A dokładniej:

• nie należy jeść i pić przez co najmniej dwie godziny po zabiegu;
• należy unikać gorących posiłków i napojów;
• przez kilka dni po zabiegu należy stosować dietę płynną;
• przez co najmniej 3 dni od zabiegu nie należy palić papierosów ani spożywać alkoholu;
• przez co najmniej 3 dni od zabiegu należy delikatnie myć zęby (szczególnie w obrębie powstałej rany) oraz powstrzymać się od płukania jamy ustnej.