Język

Język jest narządem mięśniowym pokrytym błoną śluzową, który niemalże całkowicie wypełnia jamę ustną. Język jest ruchomy i wykazuje dużą rolę w akcie mowy, żucia i połykania. Zawiera również narząd smaku.

Anatomicznie język składa się z nasady, trzonu oraz końca języka. 

Mięśnie języka

1. Mięśnie zewnętrzne:

• mięsień bródkowo-językowy (wysuwa język, odciąga język od podniebienia, przyciska język do dna jamy ustnej);
• mięsień gnykowo-językowy (pociąga grzbiet języka ku dołowi, pociąga język ku tyłowi, cofa wysunięty język do jamy ustnej);
• mięsień rylcowo-językowy ( pociąga język ku tyłowi i górze).

1. Mięśnie wewnętrzne języka:

• mięsień podłużny górny (skraca i poszerza język i podnosi jego koniec);
• mięsień podłużny dolny ( skraca język, opuszcza koniec wysuniętego języka);
• mięsień poprzeczny języka (zwęża język, powoduje uwypuklenie grzbietu języka);
• mięsień pionowy języka (spłaszcza i poszerza język). 

Unaczynienie języka

Język unaczyniony jest przez tętnice językową, która jest odgałęzieniem tętnicy szyjnej zewnętrznej. 

Żyły języka odpowiadają tętnicom.

Unerwienie języka 

– włókna ruchowe;

– nerwy czuciowe;

– włókna struny bębenkowej. 

Okolica podjęzykowa

Okolica podjęzykowa stanowi dno jamy ustnej. Znajduję się między powierzchnią dolną języka, a żuchwą. Okolica podjęzykowa pokryta jest błoną śluzową tworząca fałdy podjęzykowe, na których znajdują się ujścia ślinianek podjęzykowych mniejszych.