Język
Język jest narządem mięśniowym pokrytym błoną śluzową, który niemalże całkowicie wypełnia jamę ustną. Język jest ruchomy i wykazuje dużą rolę w akcie mowy, żucia i połykania. Zawiera również narząd smaku.
Anatomicznie język składa się z nasady, trzonu oraz końca języka.
Mięśnie języka
- Mięśnie zewnętrzne:
- mięsień bródkowo-językowy (wysuwa język, odciąga język od podniebienia, przyciska język do dna jamy ustnej);
- mięsień gnykowo-językowy (pociąga grzbiet języka ku dołowi, pociąga język ku tyłowi, cofa wysunięty język do jamy ustnej);
- mięsień rylcowo-językowy ( pociąga język ku tyłowi i górze).
- Mięśnie wewnętrzne języka:
- mięsień podłużny górny (skraca i poszerza język i podnosi jego koniec);
- mięsień podłużny dolny ( skraca język, opuszcza koniec wysuniętego języka);
- mięsień poprzeczny języka (zwęża język, powoduje uwypuklenie grzbietu języka);
- mięsień pionowy języka (spłaszcza i poszerza język).
Unaczynienie języka
Język unaczyniony jest przez tętnice językową, która jest odgałęzieniem tętnicy szyjnej zewnętrznej.
Żyły języka odpowiadają tętnicom.
Unerwienie języka
– włókna ruchowe;
– nerwy czuciowe;
– włókna struny bębenkowej.
Okolica podjęzykowa
Okolica podjęzykowa stanowi dno jamy ustnej. Znajduję się między powierzchnią dolną języka, a żuchwą. Okolica podjęzykowa pokryta jest błoną śluzową tworząca fałdy podjęzykowe, na których znajdują się ujścia ślinianek podjęzykowych mniejszych.