Diastema - jak pozbyć się przerwy między zębami u dziecka?

Diastema, czyli charakterystyczna przerwa między górnymi jedynkami, może pojawić się zarówno w przypadku uzębienia mlecznego, jak i stałego. Warto wiedzieć, że jeżeli szczelina przekracza 2 mm, z dylematu natury estetycznej, staje się problemem stomatologicznym, a nawet logopedycznym. Czemu? Bowiem może przyczynić się do chorób przyzębia, wad zgryzu, a nawet wad wymowy (seplenienia).

.

Mimo czarnego scenariusza, który nasuwa się z opisu diastemy, w przypadku Małych Pacjentów, większym problemem jest jednak jej brak niż posiadanie. Mleczne ząbki są małe i zajmują mało miejsca, między 7-9 rokiem życia ma miejsce wymiana uzębienia na stałe, a to jest większe i siłą rzeczą zajmuje więcej miejsca. Niewielka szczelina między górnymi jedynkami, a więc diastema, jest w tym przypadku jak najbardziej wskazana.

.

Ze względu na przyczynę powstania, można wyróżnić trzy rodzaje diastemy:

• diastema prawdziwa pojawia się w wyniku przerostu wędzidełka wargi górnej;
• diastema fizjologiczna spowodowana jest wyrzynaniem się dwójek i naciskiem na korzenie jedynek. Gdy nie przekracza 2 mm, jest sytuacją wskazaną i zanika samoistnie po pojawieniu się uzębienia stałego.
• diastema rzekoma powstaje w wyniku zmniejszenia rozmiaru siekaczy bocznych (mikrodoncji), ich braku, bądź pojawienia się dodatkowego zęba (tzw. mesiodens).

.

Diastemę prawdziwą zamyka się aparatem ortodontycznym, natomiast wędzidełko należy podciąć po pojawieniu się stałych trójek. Aby uniknąć powstania blizny, która może utrudnić zsunięcie się zębów, wędzidełko należy podciąć już po zdjęciu aparatu ortodontycznego, bądź w trakcie leczenia nim. Długość leczenia ortodontycznego jest już kwestią indywidualną, zależną od danego przypadku.

.

Leczenie diastemy rzekomej uzależnione jest od przyczyny jej powstania. W przypadku braku siekaczy bocznych (dwójek) można aparatem ortodontycznym zbliżyć trójki, bądź wstawić implant. Jeżeli problem stanowi dodatkowy ząb – należy go usunąć chirurgicznie. Jeżeli przyczynę stanowią zaś małe dwójki, należy je odbudować materiałem kompozytowym i w ten sam sposób zamknąć diastemę, w tym celu można również zastosować aparat ortodontyczny.

.

Szybszą i mniej inwazyjną metodą niwelowania diastemy, jest założenie licówek kompozytowych, które ukryją szczelinę między jedynkami oraz skorygują kształt uzębienia. Założenie odbywa się na jednej wizycie, jest zabiegiem bezbolesnym, niewymagającym znieczulenia czy szlifowania. Warto jednak pamiętać, że to rozwiązanie będzie skuteczne wyłącznie w przypadku niewielkiej diastemy. Przy nieco większej diastemie można szczelinę między zębami zamknąć licówkami porcelanowymi typu „non-prep”, które nie wymagają preparacji zębów.

Bez względu na to, czy nasze dziecko w przyszłości uzna diastemę za ozdobę swojej twarzy, czy też źródło kompleksów, nie bagatelizujmy sprawy za młodu. Najważniejsza jest w końcu diagnostyka i opinia stomatologa. Ten, już na pierwszej wizycie, będzie w stanie nam powiedzieć, czy mamy do czynienia z diastemą pożądaną, fizjologiczną, czy też z odmianą patologiczną, wymagającą odpowiedniego leczenia. Nie bójmy się tej wiedzy.

.